MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında; TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların, katılanın satışa çıkardığı aracı alma konusunda katılan ile anlaşıp noterden aracın devrini alıp önce senet verip sonra katılana parasını vereceklerini söyleyip birlikte bankaya giderken kaçtıkları şeklinde gerçekleşen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 esas ve 2018/16 karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK."nın 52/4 maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun’un 106/3 maddesinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözletilmesinin mümkün olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...’nin bir nedene dayanmayan ve sanık ...’in ilk hükümden daha ağır hüküm kurulamayacağına dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.