Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/25169 Esas 2015/29149 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli sebep bulunmadan feshedildiğini iddia ederek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin çalıştığı birimdeki eleman fazlalığı gerekçesiyle geçerli sebebe dayanılarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 19. maddesine uygun olarak feshedilmediği gibi, davalı tarafça feshin son çare olması ilkesine de uygun davranılmadığı gerekçeleriyle feshin geçersizliği ile davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davalı üniversitenin 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunu"nun 56. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkat edilmeksizin karar verilmesi hatalıdır. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 426/3. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki gibi düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan “Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak yerine,“ 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunu"nun 56. maddesi uyarınca davalı üniversitenin harçtan muaf olduğu anlaşılmakla, davacı tarafından yatırılan 59,50 TL harcın davacıya iadesine” yazılmasına; 7-a bendinde yer alan “Davacı tarafından yapılan 30,10 TL yargılama gideri ile 27,70 TL harç olmak üzere toplam 57,80 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine” sözcüklerinin çıkartılarak yerine “Davacı tarafça sarf edilen harç hariç olmak üzere 30,10 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.