Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4825 Esas 2019/4878 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4825
Karar No: 2019/4878
Karar Tarihi: 21.05.2019

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4825 Esas 2019/4878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2007 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan beraat hükmünü doğru buldu. 2006 yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla sanığın beraat hükmüne katılanın temyiz talebinin ise suçun uzatılmış dava zamanaşımı süresi içinde kaldığı gerekçesiyle yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Ancak, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından sanığın kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Konuyla ilgili kanun maddeleri 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4., 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/4825 E. , 2019/4878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

A)2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, sonucu itibarıyla doğru olan beraat hükmünün ONANMASINA,
B)2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen uzatılmış dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.