Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7825 Esas 2019/4873 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7825
Karar No: 2019/4873
Karar Tarihi: 21.05.2019

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7825 Esas 2019/4873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık, defter ve belgeleri gizlediği suçundan mahkum olmuştur. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Dairesinin kararlarına göre, suç neticesinde somut maddi zarar olmadığı, sanığın yaşlı ve adli sicil kaydının olmadığı, duruşmadaki tutumu da lehine olduğu için, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendindeki hak yoksunluklarının infazının hapis cezasının tamamlanmasıyla sona ermesi gerektiğine dair Anayasa Mahkemesi iptal kararı dikkate alınmadan, bu karar uygulanmadan hüküm verilmiştir. Sonuç olarak, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri olarak;
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK\"nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/7825 E. , 2019/4873 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken çelişkiye düşülmemesi ve gösterilen gerekçelerin dosya kapsamı ile uyumlu olması gerekir. Bu açıklamaya göre;
Tehlike suçu olan defter ve belgeleri gizleme suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunmadığı gibi, suç tarihi itibarıyla 64 yaşında olup adli sicil kaydı bulunmayan, duruşmadaki hâli lehine taktiri indirim nedeni kabul edilen ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanık hakkında, “devlete olan vergi borcunu ödeyerek zararını gidermediği gibi dosya yansıyan kişiliğine istinaden yeniden özellikle benzer suç işlemeyeceğine dair olumlu kanaat edinilmediğinden” şeklindeki çelişkili ve yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının, sanığın kendi alt soyu dışında kalan kişiler yönünden, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya karar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.