Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/35737 Esas 2019/6282 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/35737
Karar No: 2019/6282
Karar Tarihi: 20.03.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/35737 Esas 2019/6282 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Temyiz istemi yapılan iş davasında, davacının iş akdinin ilk fesih tarihinde 55.5 gün bakiye yıllık ücretli izin süresinin olduğu ve bunun brüt ücret üzerinden hesaplanarak ödenmesi gerektiği belirtilmiş. Ancak ilk fesih tarihinin hizmet süresini tamamlamamış olduğu için geçersiz sayıldığı ve bakiye izin parasının hesaplanmadığı söylenmiş. İşe başlatılmadığı tarihteki brüt ücret üzerinden yapılan hesaplamada, 55.5 gün izin karşılığının 21.765,00 TL olduğu ve geçersiz sayılan fesihte brüt 24.315,78 TL ödendiğinden bakiye izin alacağının olmadığı belirtilmiş. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 53, Türk Borçlar Kanunu madde 609.

9. Hukuk Dairesi 2015/35737 E. , 2019/6282 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacının iş akdinin ilk fesih tarihi itibariyle bakiye yıllık ücretli izin süresinin 55,5 gün olup bunun karşılığının işe başlatılmadığı tarihteki brüt ücreti üzerinden hesaplanıp, geçersiz sayılan ilk fesihte yapılan ödemeyle karşılaştırılarak, bakiye izin parasının hesaplanması gerekirken eklenen 4 ayın hizmet süresini 1 yıl daha uzatmadığı gerekçesiyle izin ücretinin olmadığına ilişkin gerekçe yerinde değil ise de davacının işe başlatılmadığı tarihteki brüt ücreti üzerinden yapılan hesaplamada 55,5 gün izin karşılığının 21.765,00 TL olup geçersiz sayılan fesihte brüt 24.315,78 TL ödendiğinden bakiye izin alacağının olmadığının anlaşılmasına göre tarafların yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün bu ilave gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 20.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.