Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5039 Esas 2019/15134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı sendikanın ege bölge şube sekreteri göreviyle 21.04.2009 ilâ 03.02.2010 tarihleri arasında profesyonel yönetici olarak çalıştığını, ancak müvekkiline maaşı ile ikramiye alacaklarının ödenmediğini, bu hususta sendika aleyhine yaptıkları icra takibinin davalının itirazı ile durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının profesyonel yönetici olmadığını, mahkeme kararı ile düşen sendika eski merkez yönetim kurulunun aldığı tüm kararlar iptal edildiği için bu yönde bir karar varsa dahi geçersiz olduğunu ve davacının alacaklarının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu ve toplanan delillere dayanılarak, davanın kısmen kabulü ile itirazın kısmen iptaline ve icra inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3’üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427’nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktar olan 1.378,24 TL karar tarihi itibari ile 3.200,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3’üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432’nci maddeleri uyarınca reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Dairemizin 24/02/2014 tarihli bozma ilâmının 3’üncü bendinde yönetici ücretlerinin sendika genel kurul kararı, sendika tüzüğü ve sendika bütçesi ile belirleneceği ifade edilmiş ve ilaveten dosyada 24/08/2003 ilâ 25/08/2007 tarihleri arasında geçerli olan bütçenin mevcut olduğu da vurgulandıktan sonra tüm çalışma dönemine dair ücretin belirlenmesine dair kararların getirtilerek davacının ücretinin belirlenmesi gerektiği ortaya konulmuştur.
Mahkemece bozma ilâmına uyulmasına karşın, bozmanın gereği yerine getirilmeyerek davacının asgari ücret karşılığı görev icra ettiğinin kabulü doğru olmamıştır. Mahkemece dosyada mevcut 24/08/2003 ilâ 25/08/2007 tarihleri arasında geçerli olan bütçe hükümleri ile davacı vekili tarafından dosyaya sunulan yönetici ücretlerine zam yapılmasına dair diğer MYK kararları da dikkate alınarak ücret alacağının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
1-Davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktar kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3’üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432’nci maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davacı temyizi yönünden kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.