Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26447 Esas 2020/422 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26447
Karar No: 2020/422
Karar Tarihi: 08.01.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26447 Esas 2020/422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde gerçekleşen bir duruşmada, sanıkların tehdit suçundan mahkum edilmesi ve mağdurların temyiz talepleri ele alındı. Mağdurların duruşmada şikayetçi olmadıklarını ve davaya katılmak istemediklerini beyan etmeleri nedeniyle, mağdurların hükümleri temyiz etmeye hak ve yetkilerinin olmadığı belirlendi. Sanıkların temyiz itirazları incelendiğinde, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeler nedeniyle yazılı şekilde hükümler kurulduğu tespit edildi. Sanıkların durumunun tekrar değerlendirilmesi ve uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükümlerin bozulması kararı verildi ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri belirtildi. 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlendiği ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ifade edildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de göz önünde bulunduruldu.
4. Ceza Dairesi         2015/26447 E.  ,  2020/422 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Mağdur ..."in (...) sanık ... hakkında tehdit suçundan, mağdur ...’in ise sanık ... (...) hakkında tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteklerinin incelenmesinde;
    Mağdurlar ... (...) ve ...’in 08/05/2014 tarihli duruşmada şikayetçi olmadıklarını ve davaya katılmak istemediklerini beyan etmeleri karşısında, mağdurların hükümleri temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığı, anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur ... (...) ve ...’in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
    2-Sanıklar ... (...) ve ..."in kendileri hakkında tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteklerinin incelenmesinde ise;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    a-Sanık ..."in aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, mağdur ... (...)"in kovuşturmada ise soruşturmada anlattıklarının doğru olmadığını, sanığın kendisini tehdit etmediğini beyan etmesi, mağdurun oğlu olan tanık ..."nin ise kovuşturmada, sanığın mağduru tehdit etmediğini beyan etmesi karşısında, mağdur ve tanığın hangi beyanının sanık savunmasına üstün tutulduğu açıklanmadan ve sanık ..."in (...) ise aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi ve tanık ..."nin sanığın, mağdur ..."i tehdit ettiğine ilişkin beyanının bulunamaması karşısında, mağdurun beyanının ne suretle sanık savunmasına üstün tutulduğu açıklanmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeler ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
    b-Sanık ... (...) yönünden kabule göre ise;
    aa-Sanık ..."in sabıkasında görülen ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, 08/05/2014 tarihli duruşmada talep eden sanık hakkında, CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun tartışmasız bırakılması,
    bb- Sanık ... hakkında suçun sübut bulduğunun kabul edilmesi halinde ise 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, Sanıklar ... (...) ve ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.