Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/10173 Esas 2018/3341 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10173
Karar No: 2018/3341
Karar Tarihi: 24.05.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/10173 Esas 2018/3341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, İcra İflas Kanunu’nun 363. maddesine göre, sıraya dair şikayetin red veya kabulüne dair kararların temyiz edilebilmesi için belirli bir temyiz sınırını geçmesi gerektiğini belirtmektedir. Kararda, şikayete konu olan sıra cetvelinde paylaşıma esas bedelin 3.224,79 TL olduğu ve uyuşmazlık konusu miktarın 5.980,00 TL'yi geçmediği ifade edilmiştir. Bu nedenle, kararın temyiz edilemeyeceği ve karar kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- İcra İflas Kanunu’nun 363. maddesi: Sıralı alacakların belirlenmesi ve sıra cetvellerinin tanzimi
- 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesi: İcra İflas Kanunu’na ek madde düzenlemesi
- İcra İflas Kanunu ek madde 1: Kesinlik sınırı yeniden değerleme oranı ile belirlenir
- 5311 sayılı Kanun: Bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında kanun
- İcra İflas Kanunu geçici 7. madde: Özel haciz yoluyla takip davalarında yürütmenin durdurulması taleplerine ilişkin sürelerin belirlenmesi

23. Hukuk Dairesi 2015/10173 E. , 2018/3341 K.

"İçtihat Metni"

........

-KARAR-

4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflâs Kanunu’nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 5.980,00 TL"dir.
5311 sayılı Kanun ile İİK"na eklenen geçici 7. madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun"un 363. maddesine göre, sıraya dair şikayetin red veya kabulüne dair kararlar, sırası şikayet edilen alacak tutarının anılan temyiz sınırını geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur.
Somut olayda, şikayete konu sıra cetvelinde paylaşıma esas bedel 3.224,79 TL"dir. Buna göre şikayet olunanlar aleyhindeki niza miktarı 3.224,79 TL olup, uyuşmazlık konusu bu miktar 5.980,00 TL"yi geçmediğinden, 05.11.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenlerle, kararı temyiz eden şikayetçi vekilinin temyiz istemi İİK’nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.