Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/28437 Esas 2015/29061 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/28437
Karar No: 2015/29061

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/28437 Esas 2015/29061 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2015/28437 E.  ,  2015/29061 K.
"İçtihat Metni"

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma, yıllık izin ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılar ...... A.Ş. ile ..... A.Ş. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin davalılar tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece, bilirkişi hesaplaması doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalılar .... A.Ş. ile ..... A.Ş. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar davalı ...... A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, davalı vekili 29.04.2015 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden feragat etmiş olup, dosyada mevcut vekaletnamesinde temyizden feragate yetkisinin bulunduğu anlaşıldığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432/4. maddesi uyarınca davalı ..... A.Ş. vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ..... A.Ş."nin tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. Dosya içeriğine göre davacının toplam bir yıl beş ay ve onyedi günlük çalışması bulunmaktadır. İşyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre yapılan iş mevsimlik kabul edilemeyeceğine ve davacının yıllık iznini kullandığı ispatlanamadığına göre, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplanan yıllık izin ücreti alacağının kabulü gerekirken reddedilmesi ve 6100 sayılı Kanun"un 297/1-c maddesine aykırı olarak ret gerekçesinin açıklanmamış olması hatalıdır.
3-Davacı ve davalı arasındaki diğer uyuşmazlık davacının hak kazandığı hafta tatili ücreti alacağının miktarı konusundadır.
Mahkemece davacının iki haftada bir hafta tatillerinde çalıştığı ve karşılığının ödenmediğinin kabul edilmiş olması dosya içeriğine uygun düşmektedir. Ancak bu kabule göre, davacının ödenmeyen 314,14 TL hafta tatili ücreti alacağının bulunduğu hesaplanmış olup anılan alacağın, sebebi açıklanmadan 200,00 TL olarak hüküm altına alınması hatalıdır.
4857 sayılı Kanun"un 34. maddesinde, gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı düzenlenmiş olup, kabule göre de, hüküm altına alınan ücret alacağına en yüksek mevduat faiz yerine kanuni faiz yürütülmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.10.2015 günü oybirliği ile karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.