Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/8932 Esas 2018/6982 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)



Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı Toplu Konut İdaresi Başkanlığı"nın ...... Projesinden 24.04.2009 tarihinde imzaladığı sözleşme ile konut satın aldığını, sözleşmede teslim süresinin 30 ay olarak belirlendiğini, buna göre 24.10.2011 tarihinde teslim edilmesi gereken konutun teslim edilmediğini ileri sürerek ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 200,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini istemiş; bilahare ıslah ile talebini 10.583,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 10.583,00 TL kira alacağı tazminatının 200,00 TL lik kısmını 18/09/2014 tarihinden, 10.383,00 TL"lik kısmına ıslah tarihi olan 23/06/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, geç teslim nedeni ile uğranılan kira kaybı alacağının tahsiline ilişkindir. Taraflar arasında imzalanan satış sözleşmesinin “gayrimenkulün teslimi ve kullanılması” başlıklı kısmında gayrimenkulün inşaat süresi 30 ay olarak düzenlenmiştir. Her iki tarafa borç yükleyen sözleşmelerde, alacaklı, temerrüde düşen borçludan TBK.125. vd. (BK. 106. vd.) maddeleri çerçevesinde aynen ifa ve gecikmeden dolayı uğradığı zararının veya aynen ifayı reddederek müspet zararının yahut sözleşmeyi feshederek menfi zararının tazminini seçimlik olarak isteyebilir. Somut uyuşmazlıkta davacı, sözleşmeyi ayakta tutarak geç teslim nedeni ile uğradığı zararın tazminini istemektedir. Bu durumda, gerek sözleşme gerekse TBK. 125. vd. (BK. 106 vd.) maddelerine göre fiili teslim tarihine kadarki süre için davacı zararını talep etmekte haklıdır. Mahkemece, fiili teslim tarihi olarak tanık beyanı esas alınmak suretiyle 15.07.2013 tarihi kabul edilmiş ve sözleşme ile konutun teslim edileceği tarih olarak belirlenen 07.10.2011 tarihinden 15.07.2013 tarihine kadar geçen süre için kira tazminatına hükmedilmiştir. Ne var ki, Mahkemece fiili teslim tarihi belirlenirken, site yönetiminden gelen davacının 01.07.2012 tarihi itibariyle dairesinde oturduğuna ilişkin yazıya neden itibar edilmediği kararda tartışılmamıştır. O halde mahkemece, davacının 01.07.2012 tarihi itibariyle dairesinde oturduğuna ilişkin site yönetimi yazısı ile dosyadaki diğer taraf delilleri ile birlikte değerlendirilerek ve gerekçesi de gösterilmek suretiyle fiili teslim tarihinin belirlenmesi ve bu tarih esas alınmak suretiyle kira tazminatının hesaplanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.