Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/7360 Esas 2019/1954 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN :Davalı

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 28.05.2018 gün ve 2018/3015 - 2018/6802 sayılı ilamıyla ilgili davalı erkek tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1- Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davalı erkeğin aşağıdaki bent dışında kalan karar düzeltme itirazının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı kadın tarafından açılan boşanma davası sonunda mahkemece boşanma davasının kabulü ile davacı kadın yararına nafaka ile maddi ve manevi tazminata hükmedilmiş, hüküm davacı kadın tarafından nafaka ve tazminatların miktarları yönünden, davalı erkek tarafından tamamı yönünden temyiz edilmiş, Dairemizin 28.05.2018 tarihli, 2018/3015 esas ve 2018/6802 karar sayılı ilamı ile mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Tarafların çocuklarının olmamasının erkeğin ailesinde kadın hakkında espri ve alay konusu olması" vakıasının ispatlanmadığı bu nedenle davalı erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, buna rağmen davalı erkeğin boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu belirtilerek hüküm onanmış, davalı erkek süresinde karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davalı erkeğe atfolunan ve hükme esas alınan diğer kusurlarının, davacı kadının kişilik haklarını zedeler nitelikte olmadığı ve bu itibarla davacı kadın yararına manevi tazminat koşullarının oluşmadığı anlaşılmaktadır. O halde, davalı erkekten kaynaklanan, davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir

eylemin varlığı kanıtlanamadığına göre, Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesi koşulları oluşmamıştır. Bu durumda, davacı kadının manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü doğru görülmemiştir. Ne var ki, ilk inceleme sırasında bu husus gözden kaçtığından bozma sebebi yapılmamıştır. Davalı erkeğin karar düzeltme talebinin bu sebeple kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440/4. maddesi uyarınca davalının karar düzeltme isteminin kısmen kabulüne; Dairemizin 28.05.2018 tarihli, 2018/3015 esas ve 2018/6802 karar sayılı onama kararının manevi tazminat yönünden KALDIRILMASINA, yerel mahkeme kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, diğer yönlere ilişkin karar düzeltme taleplerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2019 (Pzt. )