MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E.2014/140; K. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 günlü 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının ya da sınırlı uygulanmasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve 21/07/2011 günlü sanık aleyhine temyiz bulunmayan hükmün Dairemizin 08/10/2013 günlü ilamıyla kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verildiği halde sanık hakkında yazılı şekilde CMUK"nın 326/son maddesine aykırı olacak şekilde 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca, (1) nolu hüküm fıkrasının hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin 7. bendinin “CMUK"nın 326/son maddesi ve mahkemenin ceza tayinine dair takdiri gözetilerek TCK"nın 53/5 maddesi gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere
verilen ceza süresi olan 4 yıl 2 ay süre ile muhtarlıktan dolayı kendisine verilen hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.