MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı şirket vekili, davalı işçinin müvekkiline ait işyerinde 22.07.2010 tarihli iş sözleşmesine istinaden çalışmaktayken 26.11.2011 tarihinde kendisiyle iki yıl süreli hizmet sözleşmesi imzalandığını, 06.08.2012 tarihinde davalının iş sözleşmesini haksız olarak feshettiğini, hizmet sözleşmesinin 3. maddesi gereğince işçinin işten ayrılacağını 2 ay önceden haber vermek zorunda olduğunu, davacının sözleşmenin 8/b maddesi gereğince haksız fesih halinde brüt ücretinin 6 katı tutarında tazminat ödemeyi kabul ettiğini ileri sürerek eksik çalışma ücreti, cezai şart ve ihbar tazminatının davalı işçiden tahsiline karar verilmesini talep etmiş, birleşen dosya davalısı olarak da davanın reddini istemiştir.
Davalı işçi vekili, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek davanın reddini savunmuş; birleşen dosya ile de kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekillerince süresinde temyiz etmiştir.
1-Davacı Şirket Temyizi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği dikkate alınarak, gerekçesiz temyiz dilekçesi çerçevesinde kanunun açık hükmüne ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususları ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda, yerinde bulunmayan bozma isteğinin REDDİNE,
2-Davalı İşçi Temyizi Açısından;
Taraflar arasında, davacı işçinin fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Aynı ilkeler hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatili çalışmaları için de geçerlidir.
Somut olayda, her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tarafından imzasız puantaj kayıtları dikkate alınarak fazla çalışma ve hafta tatili reddedilerek ulusal bayram ve genel tatil alacakları buna göre belirlenmişse de; söz konusu kayıtların imzasız olduğu, davacı tarafından bağlayıcılığı bulunmadığı, davalı tarafından her zaman düzenlenebilecek belgeler olduğu, bu bağlamda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerektiği anlaşılmıştır. Hal böyle olunca, mahkemece bu husus gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.