Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20573 Esas 2020/11013 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20573
Karar No: 2020/11013
Karar Tarihi: 20.10.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20573 Esas 2020/11013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararı reddedilmiyor. Ancak, çalınan aracın yan kapı açma kilit göbeğinin olmadığı tespit edildiği için, sanığın mala zarar verme suçundan da yargılanması gerektiği hatırlatılıyor. Kanunun 142/1-e maddesi uyarınca verilen cezanın da bozma nedeni yapılmayacağı belirtiliyor. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararına da atıfta bulunularak, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanıyor.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 142/1-b maddesi: \"Hırsız, hırsızlık suretiyle veya niteliği itibarıyla, bir şeyi hukuka aykırı olarak ele geçirmek suretiyle veya zarar verecek şekilde elde etmek suretiyle hırsızlık suçunu işleyen kişiye üç yıla kadar hapis cezası verilir.\"
- TCK'nın 142/1-e maddesi: \"Hırsız, hırsızlık suretiyle kapalı bir yerden, değerli kağıt, tahviller, menkul kıymetler, nakit para veya evrak gibi değer taşıyan bir eşyayı veya müzayedede veya bir müessesede sergilenen veya satışa sunulmak üzere getirilen bir şeyi çalan kişi, cezalandırılır.\"
- TCK'nın 53. maddesi: \"Bir hükümlü veya tutuklunun cezasının infazı süresince, kanunun öngördüğü bazı haklardan yoksun kalması sağlanabilir.\"

2. Ceza Dairesi 2020/20573 E. , 2020/11013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Araç tespit tutanağında yer alan "Yan kapı asma kilit göbeğinin olmadığı" şeklindeki belirleme dolayısıyla mala zarar verme suçundan dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Araç tespit tutanağına göre, çalınan aracın yan kapı açma kilit göbeğinin olmadığının tespit edildiği anlaşıldığından sanık hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken aynı kanunun 142/1-e maddesi uyarınca sanığa ceza verilmesi sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.