Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8467
Karar No: 2019/4853
Karar Tarihi: 21.05.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8467 Esas 2019/4853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından, Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Ancak iddianamede sanık hakkında TCK'nin 43. maddesinin uygulanması talep edilmediği, ancak belirtilen maddenin savunma hakkını kısıtladığı gerekçesiyle bu konuda ek savunma hakkı tanınması gerektiği ifade ediliyor. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesinde yer alan hakların, koşullu salıverilme tarihine kadar sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kapsadığı ve Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Bu nedenlerle, sanık müdafinin temyiz itirazlarının yerinde görüldüğü ve kararın bu sebeplerden dolayı bozulmasına karar verildiği ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak ise, CMK'nin 226. maddesi, TCK'nin 43. ve 53. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ve CMUK'nin 321. maddesi sayılıyor.

11. Ceza Dairesi 2017/8467 E. , 2019/4853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- İddianamede sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, belirtilen maddenin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.