Danıştay 4. Daire 2021/1433 Esas 2021/4784 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1433
Karar No : 2021/4784

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Toka ve Aksesuar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2011 yılı kurumlar vergisi, 2011/1-3,4-6,7-9,10-12. dönemleri geçici vergiler ve 2012/4-6. dönemi gelir (stopaj) vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı şirket hakkında düzenlenen ... tarih ve ... , ... ve ... sayılı Vergi İnceleme Raporlarındaki tespitlerden, davacı şirketin belgesiz olarak aldığı emtiaları yine belgesiz olarak sattığı, belgesiz olarak satılan emtiaların bedellerinin tahsili için alıcılar aleyhine ... İcra Müdürlüğü nezdinde icra takibi yapıldığı, şirket çalışanı adına olan banka ve posta çeki hesaplarına yatırılan paraların şirketin emtia satışına ilişkin olduğu ve yine belgesiz olarak alınan bu emtiaların belgesiz olarak satıldığı şirket kanuni temsilcisi ve şirket çalışanının beyanı ile sabit olduğundan, şirket kanuni temsilcisinin kârlılık oranına ilişkin beyanı dikkate alınarak, belgesiz olarak alınan emtia maliyetide göz önünde bulundurularak, yeniden düzenlenen kurumlar vergisi beyan özeti uyarınca çıkan fark üzerinden yapılan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında, aynı matrah miktarı esas alınmak suretiyle hesaplanan kurum geçiçi vergileri üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında, beyan dışı bırakılan hasılata ilişkin olarak elde edilen ve beyan dışı bırakılan kârın ortaklara dağıtılması ticari hayatın gereği olduğundan, dağıtılan kâr payı üzerinden hesaplanması gereken stopaj vergisinin vergi ziyaı cezalı olarak mükellef adına tarh edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, mahsup dönemi geçen geçici vergi aslı için tarhiyat yapılamayacağından, dava konusu kurum geçici vergisi aslına ilişkin tarhiyatlar ile 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmesini öngören ve bu cezanın kesilmesine ilişkin koşulları düzenleyen yasa maddesinde belirtilen unsurların bir arada gerçekleşmediği anlaşıldığından özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.


TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket hakkında yapılan tüm işlemlerin haklı ve hukuka uygun olarak düzenlendiği, davanın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10'unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezasının tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkca belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının da hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın "geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerekirken aksi yöndeki mahkeme kararının belirtilen gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararının buna ilişkin kısmına katılmıyorum.