Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1436 Esas 2019/6724 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1436
Karar No: 2019/6724
Karar Tarihi: 30.10.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1436 Esas 2019/6724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket, müvekkilinden tahsil ettiği parayı geri vermediği için açılan davada Almanya Ulm Eyalet Mahkemesi tarafından verilen kararın tenfiz edilmesi talep edildi. Mahkeme, gerekçeli kararın davalı şirketin vekiline tebliğ edildiği ve kesinleştiği gerekçesiyle kararın tenfizine karar verdi. Davalı vekili temyiz etti ancak yerel mahkeme kararı onandı. Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulundu ancak istek reddedildi ve takdiren 389,49 TL para cezası verildi.
Kanun Maddeleri: HUMK 440. madde, HUMK 442. madde (3) ve 3506 sayılı Yasayla değiştirilen HUMK 442/3. madde.

11. Hukuk Dairesi 2019/1436 E. , 2019/6724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 26/10/2017 gün ve 2016/313 - 2017/236 sayılı kararı onayan Daire"nin 16/01/2019 gün ve 2018/316 - 2019/389 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket tarafından müvekkilinden tahsil edilen paranın geri verilmemesi nedeniyle müvekkilinin davalı şirket aleyhine açtığı davada Almanya Ulm Eyalet Mahkemesi"nce verilen kararın kesinleştiğini ileri sürerek anılan mahkemece verilen 30.12.2009 gün ve 2 O 104/09 sayılı kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davaya konu yabancı mahkeme kararının yargılama sürecinde davalı şirketin kendisini vekil ile temsil ettirdiği, gerekçeli kararın ise davalı şirketin vekiline tebliğ edildiği ve kararının kesinleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne, Ulm Eyalet Mahkemesi 2. Sivil Dairesi’nin 22/09/2009 tarih ve 2 O 104/09 numaralı dosyasında verilen kararın tanınmasına ve tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiş, Dairece yerel mahkeme kararı onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 92,50 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.