Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 170/3.madde ve fıkrasına göre, icra mahkemesi  yapacağı inceleme sonucunda inkar edilen imzanın borçluya ait olmadığına kanaat getirir ise, itirazın kabulüne karar verir. Aynı  maddenin 4. Fıkrasına göre ise, itirazın kabul edilmesi halinde alacaklının senedi takibe koymada kötüniyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde, alacaklıyı senede dayanan takip konusu alacağın %20"sinden az olmamak üzere tazminata ve alacağın %10 oranında para cezasına mahkum eder.
Somut olayda; İcra takip lehtar tarafından keşideci aleyhine yapıldığı ve adı geçen borçlunun imza itirazının kabul edildiği görülmektedir. Lehtar ilgili bonodaki imzanın borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumdadır. Bonodaki imzanın borçlunun eli ürünü olduğunu kontrol etmeden alan alacaklı ağır kusurlu kabul edilmelidir. Mahkemece  takibin durdurulmuş olması kötü niyeti ortadan kaldırmaz. Bu durumda, inkar edilen imzanın  borçlu şirketin yetikili temsilcisine ait olmadığı hükme esas alınan bilirkişi raporu ile sabit olup, mahkemece alacaklının takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminata ve alacağın %10"u oranında para cezasına mahkum edilmemesi isabetsiz olup, kararın bu nedenle bozulması gerekmektedir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.