Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5864 Esas 2020/142 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5864
Karar No: 2020/142
Karar Tarihi: 07.01.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5864 Esas 2020/142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın adli para cezası ile cezalandırılması kararı verilirken, TCK'nın 53/1-2-3. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi kanuna aykırıdır. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanması için 4. bendinin çıkarılması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri şöyledir:
- TCK 179/3-2 (Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu)
- TCK 62/1 (Adli para cezası)
- TCK 53 (Hak yoksunluğu)
- TCK 52/2-4 (Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun nitelikli halleri)
- CMUK 1412 (Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu)
- CMUK 321 (Bozma kararları)
- CMUK 322 (Kanun maddesinin verdiği yetki)
12. Ceza Dairesi         2019/5864 E.  ,  2020/142 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
    Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesindeki hak yoksunluklarının adli para cezasına hükmedildiği halde uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilirken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 4 nolu bendinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.