Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/16931 Esas 2016/11055 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 26.02.2016 tarihli ek kararın, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Bilindiği üzere; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/1.fıkrasında; temyiz dilekçesinin hangi mahkemeye verilmişse o mahkemece temyiz defterine kaydedileceği ve temyiz edene ücretsiz bir alındı kağıdı verileceği,
434/2.fıkrasında; temyiz isteği harca tabi değilse dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği, harca tabi ise harcın yatırıldığı tarihte yapılmış sayılacağı bildirilmiştir.
Aynı maddenin 3.fıkrasında ise; temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödeneceği, bunların eksik ödenmiş olduğunun sonradan anlaşılması halinde ise kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususunun temyiz edene çıkarılacak muhtıra ile yazılı olarak bildirileceği, verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkemenin kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar vereceği hükmü yer almaktadır.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 25.01.1985 gün ve 1984/5-1985/1 sayılı kararında öz itibariyle; “Harca tabi olmasına karşın harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçesi hakkında HUMK"nun 2494 sayılı Kanunla değişik 434/3.fıkrası hükmü benzetme yoluyla uygulanır. Bu durumda; temyiz isteği dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği tarihte yapılmış sayılır. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde, süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise; temyiz isteğini reddi gerekir” denilmektedir
Görüldüğü üzere, içtihadı birleştirme kararının uygulama alanına temyiz defterine kaydolunup da harca tabi olduğu halde hiç harç alınmamış talepler girmektedir. Zira kaleme dilekçenin tevdi edildiği temyiz defterine kayıt olgusu ile kanıtlanmış olmaktadır.
Somut olayda mahkeme kararı davalı vekiline 08.01.2016 tarihinde tebliğ edilmiş davalı bu kararı 8 günlük temyiz süresi içinde 11.01.2016 tarihli dilekçe ile temyiz etmiş, dilekçe 21.01.2016 tarihinde UYAP"a kaydedilmiş ancak temyiz harcı yatırılmamış, Mahkemece HUMK"nun 434.maddesi gereğince davalı vekiline muhtıra çıkarılmaksızın, 26.02.2016 tarihli ek karar ile gerekli harç ve masraf yatırılmadığından temyiz başvurusunun reddine karar verilmiş, verilen bu karar davalı vekiline 14.03.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili 18/03/2016 tarihli temyiz dilekçesi ile 26.02/2016 tarihli ek kararı temyiz etmiştir.
Davalının 11.01.2016 tarihli temyiz dilekçesi, süresi içinde yapılıp UYAP"a kaydedildiğinden Mahkemenin, muhtıra göndermeden temyiz başvurusunun reddine dair verdiği 26.02.2016 tarihli ek kararı usul ve yasaya aykırı olduğundan mahkemenin ek kararı bozulup kaldırılmalı, davalının 25.11.2015 tarihli mahkeme kararına yönelik temyiz itirazları incelenmelidir.
2-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddine.
SONUÇ: Temyiz olunan 26.02.2016 tarihli ek kararın bozulup ortadan kaldırılmasına, davalının 25.11.2015 tarihli karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 25.11.2015 tarihli kararın ONANMASINA, davalıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.