Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/20799 Esas 2015/28904 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Akhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2012/83-2013/789

DAVA: Davacı, mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacılar ve davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde halen hizmet vasıta şoförü olarak çalıştığını, fazla çalışma yapmasına, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışmasına rağmen zamlı ücret ödemesi yapılmadığını belirterek, müvekkilinin işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili kurum tarafından düzenlenen puantaj kayıtları doğrultusunda, davacının hak kazandığı tüm fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının bordrolara yansıtılmak suretiyle ödendiğini ifade ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davacı temyizi yönünden, dosya içeriğine göre, dava konusu alacaklar işveren tarafından tutulmuş bulunan, tarih ve saat bilgisi içeren, hafta tatili ve fazla mesai çalışma tablolarına, geçici görev yolluk bildirimleri ve ücret bordroları ile taşıt görev emirlerine dayanılarak hesaplanmış olduğundan, belgeye dayalı bu tür alacaklarda takdiri indirime gidilmesi söz konusu olamayacağından, mahkemece dava konusu alacaklarda indirim yapılmaksızın karar verilmesi gereklidir.
2-Davalı temyizine gelince; bilirkişi raporunun ardından davacı vekili talebini ıslah etmiş, davalı vekili de süresinde ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunmuştur. Mahkemece davalı tarafın ıslaha karşı zamanaşımı def’i değerlendirilmeden hüküm verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.