Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3322 Esas 2020/134 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3322
Karar No: 2020/134
Karar Tarihi: 07.01.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3322 Esas 2020/134 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık bir kamyonet sürücüsü olarak bir dört yol ağzına kırmızı ışıkta girdiği ve diğer bir kamyonet ile çarpıştığı sırada eşi ölmüş, oğlu hafif yaralı kalmıştır. Mahkeme sanığı taksirle öldürme suçundan suçlu bulmuş ve hüküm giydirmiştir. Ancak, kararın detaylarına göre sanık müdafinin katılan sanık hakkındaki hükmü temyiz etme hakkı olmadığı ve bu nedenle kararın reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında verilen hüküm ise uygun bulunmuştur. Ancak, katılan sanık müdafinin katılan sanık hakkındaki temyiz itirazı kabul edilmiş ve uygulama maddesi olan CMK’nın 223/4 maddesi gösterilmediği için karar bozulmuştur. Ancak, düzeltilmesi mümkün olan bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltileceği belirtilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 22/6 maddesi
- 85/2, 62, 50/4, 52/2-4 maddeleri
- CMK’nın 223/4 ve 321 maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 317. ve 321. maddeleri

12. Ceza Dairesi 2019/3322 E. , 2020/134 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 22/6 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına,
Sanık ... hakkında 85/2, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine, katılan sanık ... hakkında ise ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler sanık ... müdafii ile katılan sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ..."ın sevk ve idaresindeki kamyonet tipi aracıyla gündüzün şehir içindeki bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dört yönlü kavşağa kendisine hitaben kırmızı fasılalı ışıkta ve dur levhasına rağmen kontrolsüzce girdiği sırada seyrine göre sağından kavşağa giren kendisini farkeden ancak etkili fren tedbirine başvurmayıp kavşakta hızını azaltmayan sanık ...’ın idaresindeki kamyonun kendi aracının sağ arka kapı kısmına çarpması sonucu aracında bulunan eşinin öldüğü ve oğlu olan Mert’in de basit tıbbi müdahale ile giderilebileek şekilde yaralandığı olayda;
(I)Sanık ... müdafinin katılan-sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelemesinde:
Katılan sıfatı bulunmayan, sanık ... müdafinin, katılan sanık ... hakkında verilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi olmadığından, sanık müdafinin bu husustaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince uyarınca REDDİNE,
(II)Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafinin herhangi bir nedene dayanmayan, sanık ... müdafinin ise kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
(III)Katılan Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik müdafii tarafından başvurulan temyiz talebinin incelenmesine gelince:

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafinin nedensiz temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meydana gelen kazada eşinin ölümüne neden olan ve katılan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilirken uygulama maddesi olan CMK’nın 223/4 maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (B) ile gösterilen paragrafındaki “5237 sayılı TCK’nın 22/6. maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “CMK’nın 223/4 maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.