MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi sıfatıyla) verilen 09/07/2015 tarihli ve 2013/99 esas, 2015/268 karar sayılı hükmün,tarafların temyizi üzerine Dairemizce 19/02/2019 tarihli ve 2017/20426 esas, 2019/3692 karar sayılı ilam ile davalı temyiz talebinin nisbi temyiz harcının yatırılmaması gerekçesi ile REDDİNE, davacı temyizi bakımından kararın ONANMASINA karar verilmiş, davalı vekili kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçeler ve ekleri incelendi.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara Mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya kapsamına göre, davalı tarafın 28/09/2015 tarihinde nisbi temyiz harcını ikmal ettiği, ancak harcı yatıran olarak sehven davacı tarafın isminin yazıldığı, bu hususun sonrasında mahkeme yazı işleri müdürü tarafından düzeltildiği anlaşılmakla Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının maddi hataya dayanması sebebiyle ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 10/09/2001-28/09/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde muhasebe ve tahsilat elemanı olarak çalıştığını, son ücretin net 1.100,00 TL olduğunu, asgari ücret olarak bildirildiğini, maaşların elden ödendiğini, genel tatillerde arefe günlerinde ve dini bayramların son günlerinde çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 10/01/2003 tarihinde çalışmaya başladığını, kendisinin istifa ederek işten ayrıldığını, son döneminde kendisinin market ve araç yıkama işyeri açıp onunla ilgilenerek çalışma motivasyonunu kaybettiğini, işleri aksattığını, hesaplarda hata yaptığını, diğer çalışanlara da bu iş bu paraya yapılmaz dediğinin duyulması üzerine kendisine sorulduğunda istifa ettiğini ve muhasebeciye gidip ibraname imzaladığını, asgari ücretle çalıştığını, çalışma saatlerinin iddia edildiği şekilde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ulusal bayram genel tatil alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır. Mahkemece ıslaha karşı zamanaşımı definin değerlendirilmesi için alınan ek bilirkişi raporunda ulusal bayram genel tatil alacağının 624,34 TL olarak hesaplandığı,ancak bilirkişi raporunun sonuç kısmında sehven kök raporda hesaplanan 1.271,92 TL miktarın belirtildiği ve Mahkemece bu miktarın hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır.Islaha karşı zamanaşımı define göre davacının 624,34 TL ulusal bayram genel tatil alacağı bulunmasına rağmen zamanaşımı dikkate alınmadan hesaplanan 1.271,92 TL nin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgililere iadesine, 04.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.