Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/3340 Esas 2019/6557 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Hazine ve Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
....köyünde bulunan 112 ada 1 parsel sayılı 3068672,20 m2 yüzölçümlü taşınmaz orman niteliğiyle Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacılar vekili, taşınmazın bir bölümünün 13.12.1967 tarih ve 24 sıra nolu tapu kaydı kapsamında kaldığını ve 50 yılı aşkın süredir davacıların zilyetliğinde bulunduğunu ileri sürerek kadastro tespitinin iptali ile bu bölümün davacılar adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, dava konusu taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile fen bilirkişinin 23.05.2014 havale tarihli raporunda (A) harfi ile işaretlenen 10882,50 m²"lik bölümün ifrazı ile davacı ... adına tarla vasfı ile (B) harfi ile işaretlenen 12628,50 m²"lik bölümün ifrazı ile davacı ... adına tarla vasfı ile (D) harfi ile işaretlenen 927,87 m²"lik bölümün ifrazı ile 1/2 hissesi davacı ... adına, 1/2 hissesi davacı ... adına ağıl yeri vasfı ile tapuya kayıt ve tesciline, (C) harfi ile işaretlenen bölüme yönelik davanın reddine, taşınmazın kalan bölümlerinin tespit gibi Hazine adına orman vasfı ile tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalılar Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesine göre yapılan orman kadastro çalışması vardır.
1)Davalılar Hazine ve Orman Yönetiminin fen bilirkişi raporunda (D) harfiyle gösterilen dava konusu bölüme yönelik temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede; bu bölümün davacıların tutunduğu 13.12.1967 tarih, cilt: 82, sayfa: 16, sıra: 24 numaralı tapu kaydı kapsamında kaldığı ve tutunulan tapunun kadastro sırasında başka taşınmaza uygulanmadığı, ayrıca davacıların bu bölüm üzerinde zilyetlik yoluyla edinme koşullarının da oluştuğu belirlenerek hüküm kurulduğuna göre davalıların temyiz itirazları yerinde değildir.
2)Davalılar Hazine ve Orman Yönetiminin fen bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleriyle gösterilen bölümlere yönelik temyiz itirazları yönünden; dava konusu (A) ve (B) harfleriyle gösterilen bu bölümler bütün halinde düşünüldüğünde dört tarafının orman ile çevrili olduğu anlaşılmaktadır. 6831 sayılı Kanunun 17. maddesi, orman içi açıklıklarda tarım ve inşaat yapılmasına, hayvancılık amacı ile ağıl yapılmasına ve bu kesimlerin özel mülke dönüşmesine izin vermez.
Ayrıca orman içi açıklık ve boşluklar ile orman ve toprak muhafaza karakteri taşıyan funda ve makilik alanlar, yasa gereği orman sayıldığı için, 15.07.2004 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26. maddesinin (a) ve (j) bentleri gereğince bu alanların Devlet ormanı olarak sınırlandırılması öngörülmüştür. Bu tür yerler zilyetlik yolu ile kazanılamaz ve özel mülk olarak tescil edilemez.
Mahkemece, dava konusu fen bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleriyle gösterilen bölümlerin orman içi açıklık niteliği gözetilerek davacıların bu bölümlere yönelik davasının reddine karar vermek gerekirken, dava konusu taşınmazların özel mülke dönüşmesini sağlayacak biçimde davanın kabulü yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla dava konusu (A) ve (B) bölümleri yönünden belirtilen husus gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı görülmüştür.
SONUÇ:1)Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalılar Hazine ve Orman Yönetiminin fen bilirkişi raporunda (D) harfiyle gösterilen dava konusu bölüme yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE,
2)İkinci bentte açıklanan nedenlerle davalılar Hazine ve Orman Yönetiminin fen bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfleriyle gösterilen bölümlere yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 12.11.2019 günü oy birliği ile karar verildi.