Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4320 Esas 2019/12338 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 07.12.2015 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanık müdafii ve katılan vekilinin bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK"nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezada, aynı Kanun"un 86/3-e maddesi gereğince (½) oranında arttırım yapılmasını müteakip belirlenen cezada TCK"nin 87/1-c maddesi uyarınca 1 kat artırıma tabi tutulması, artırım sonucu bulunacak cezanın 5 yılın altında kalması halinde TCK"nin 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıla çıkarılması ve bu miktar üzerinden indirimlerin yapılması gerektiği gözetilmeden, TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uyarınca tayin olunan cezada, TCK"nin 87/1-c maddesi işaret edilerek cezanın doğrudan 5 yıla çıkartılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 29. maddeleri uyarınca tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden, TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak "3 yıl 1 ay 15 gün"" yerine "2 yıl 13 ay 15 gün"" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle netice cezanın fazla tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının B fıkrasının 5. bendindeki ""2 yıl 13 ay 15 gün"" ibaresi çıkartılarak yerine "3 yıl 1 ay 15 gün" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.