Danıştay 6. Daire 2021/8472 Esas 2021/10352 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2021/8472
Karar No : 2021/10352


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince davanın kısmen kabul kısmen reddi yolunda verilen 24/01/2020 tarih ve E:2019/561, K:2020/108 sayılı karara karşı yapılan istinaf başvurularının kararın esasına yönelik olarak reddine ve artırılan tazminata işletilecek faizin başlatılacağı tarih bakımından istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının, İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinde sınırlı sayıda sayılan temyize tabi kararlar arasında yer almadığı görüldüğünden, anılan Kanunun 48. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca davalının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 14. maddesi uyarınca, Tetkik Hakiminin açıklamalarının dinlenilmesi ve dosyadaki belgelerin incelenmesi neticesinde; her ne kadar davalı idare tarafından temyiz talebinde bulunulduktan sonra temyiz dilekçesinin işleme alınmaması yönünde Dairemize dilekçe sunulduğu görülmüş ise de, idari yargılama usulünde "temyiz dilekçesinin işleme alınmaması" gibi bir isteme (temyiz isteminden feragat edildiğinin de belirtilmediği) yer verilmediği sonucuna varıldığından, bu istem yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "İstinaf" başlıklı 45. maddesinin 6. bendinde: "Bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir. Bu kararlar, dosyayla birlikte kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilir ve bu mahkemelerce yedi gün içinde tebliğe çıkarılır." kuralı yer almaktadır.
Anılan Kanun'un "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde: "Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir:
a) Düzenleyici işlemlere karşı açılan iptal davaları.
b) Konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar.
c) Belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları.
..." hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanunun 48. maddesinin 6. fıkrasında; "Temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödenmemiş olması halinde kararı veren; merci tarafından verilecek yedi günlük süre içerisinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, ilgili merci, kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verir. Temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması veya kesin bir karar hakkında olması halinde de kararı veren merci, temyiz isteminin reddine karar verir. İlgili merciin bu kararları ile bu maddenin 2 nci fıkrasında belirtilen temyiz isteminde bulunulmamış sayılmasına ilişkin kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir." hükmü; 7. fıkrasında, "Temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin ödenmemiş olduğu, dilekçenin 3 üncü madde esaslarına göre düzenlenmediği, temyizin kanuni süre içinde yapılmadığı veya kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hâllerde, 2 ve 6 ncı fıkralarda sözü edilen kararlar, dosyanın gönderildiği Danıştayın ilgili dairesi ve kurulunca, kesin olarak verilir. " hükmü yer almıştır.
Aynı Kanunun Ek 1. maddesinde ise, "Bu Kanunda öngörülen parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların bin Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz." hükmüne yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda anılan 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinde, bölge idare mahkemesinin temyiz incelemesine tabi tutulacak kararları sınırlı olarak sayılmış olup Danıştay Altıncı Dairesinin görevine giren ve temyize konu olabilecek dava konuları; imar planları, parselasyon işlemlerinden kaynaklanan davalar, düzenleyici işlemlere karşı açılan iptal davaları ile konusu Danıştay'da temyiz edilebilecek tutarı aşan tam yargı ve idari işlemler hakkında açılan davalardır. Dava konusunun, İdare Mahkemesi kararının verildiği tarih itibarı ile 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinde belirlenen ve aynı Kanunun Ek 1. maddesi uyarınca yeniden değerleme oranında artırılan miktarın üzerinde olması halinde, kararın temyiz edilebileceği anlaşılmaktadır.
Bakılan davanın, Erzurum İli, Palandöken İlçesi, … adlı inşaat halindeki bloklardan (A13 blok, 3 numaralı daire) bir daire satın alan davacının, davalı belediyenin ruhsatsız inşaat yapılmasına imkan sağlaması, daha sonra ruhsatsız inşaatların durdurularak inşaat firmasına para cezası verilmesi, inşaat firmasının iflas etmesi sürecinde denetim ve diğer yasal görevlerini yerine getirmeyen belediyenin hizmet kusuru bulunduğu ileri sürülerek uğranıldığı belirtilen 10.000,00 TL (ıslah edilmesi neticesinde toplam 95.250,00 TL) maddi zararın yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinde belirlenen temyize tabi uyuşmazlık miktarı 2020 yılı için yeniden değerleme oranının uygulanması sonucu 176.000,00-TL olduğundan, dava konusu uyuşmazlık miktarının (95.250,00-TL) ise ... İdare Mahkemesince kararın verildiği 24/01/2020 tarihi itibarıyla 2020 yılına ilişkin temyize tabi uyuşmazlık miktarı sınırı olan 176.000,00 TL'nin altında kalması sebebiyle, 46. madde uyarınca temyize tabi olmadığı anlaşıldığından, bölge idare mahkemesi idari dava dairesince yapılan istinaf incelemesi neticesinde kesin olarak verilen kararın temyiz edilmesi yukarıda anılan Kanun kapsamında mümkün değildir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de anılan İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 30/09/2021 tarihinde kesin olarak, oybirliğiyle karar verildi.