Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 29.03.2019 tarihli ve 2019/76 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.04.2019 tarihli ve KYB-2019/37545 sayılı ihbarname ile;
Görevli memura yalan beyanda bulunmak suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 206/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/01/2013 tarihli ve 2012/582 esas, 2013/8 sayılı kararının "Dosya kapsamına göre, sanık ... ile birlikte anılan suçu işlediği iddia edilen diğer sanık ..."ın kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 11/01/2016 tarihli ve 2014/10667 esas, 2016/48 karar sayılı ilamında, “...5237 sayılı TCK"nin 206. maddesindeki resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunun oluşması için yalan beyanın resmi belge düzenleme yetkisine sahip kamu görevlisine yapılmış olması gerekmektedir. Resmi bir belgenin düzenlenmesi sırasında beyanda bulunacak kişinin gerçeği söyleme zorunluluğu vardır. Kişinin beyanı üzerine düzenlenen resmi belgenin, bu beyanın doğruluğunu ispatlayıcı nitelikte olması, bir başka ifadeyle beyanın doğruluğunun kamu görevlisi tarafından araştırılmasının zorunlu olmaması şarttır. Aksi halde yani kişinin beyanı yeterli olmayıp, bu beyanın doğruluğunun kamu görevlisi tarafından araştırılması zorunluysa ve bu araştırma sonunda bildirimin gerçeğe uygun olmadığı belirlenirse; kişinin beyanına itibar edilemeyeceğinden ve kişinin beyanını içeren belge, ispat aracı olarak kullanılamayacağından, anılan maddedeki suç oluşmayacaktır. Bununla birlikte suçun oluşması için sanığın beyanda bulunması yeterli olmayıp sanığın beyanı üzerine kamu görevlisi tarafından bir belgenin de düzenlenmesi gerekmektedir...somut olaya bakıldığında;...görevli memurlarca sanığın kimlik beyanı kontrol edilmeden belgenin düzenlenmesi karşısında atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden ""resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak"" suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,...BOZULMASINA...” şeklinde karar verilmesini müteakip, Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanık ..."ın beraatine karar verildiğinin anlaşılmakla,
Kesin nitelikte olması nedeniyle yasal imkansızlık nedeniyle temyiz incelemesine konu olamayan sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde, görevli memurlarca sanığın kimlik beyanı kontrol edilmeden belgenin düzenlenmesi karşısında sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre, ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14.01.2013 tarihli 2012/582 Esas ve 2013/8 sayılı kararının, CMK"nin 309. maddesi uyarınca yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçu unsurları itibarıyla oluşmadığından sanık ...‘nın bu suçtan BERAATİNE, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 20.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.