Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/498 Esas 2018/2463 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/498
Karar No: 2018/2463
Karar Tarihi: 03.04.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/498 Esas 2018/2463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm, tefecilik suçundan mahkumiyet şeklindedir ve temyiz edilmiştir. Ancak yapılan inceleme sonucunda, müşteki Hazine'nin davadan haberdar edilmediği ve hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, vaki temyiz talebi reddedilmiştir.
Dosyanın kapsamındaki deliller ve beyanlar sonucunda, sanığın en son 2006 yılında faizle borç para verdiğinin anlaşılması nedeniyle, suç tarihinin 01/01/2006 olduğu kabul edilmiştir. Sanığın üzerine atılı tefecilik suçu, 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesinde belirtilen ceza üst sınırına nazaran 12 yıllık asli ve ilaveli zamanaşımına tabi tutulmuştur. Bu nedenle, zamanaşımı süresi gerçekleştiği için hüküm bozulmuştur. Ancak bu bozma, yeniden yargılamayı gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davası düşmüştür.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesi (tefecilik suçu ve ceza üst sınırı)
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri (12 yıllık zamanaşımı)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (hüküm bozulması)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (hüküm bozulması)
- CMUK'nın 321. maddesi (hüküm bozulması)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (kamu davasının düşmesi)

5. Ceza Dairesi 2018/498 E. , 2018/2463 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yerel mahkemenin 13/10/2010 gün ve 2010/343 Esas, 2010/619 Karar sayılı ilamının sanık müdafii tarafından temyizi sonrası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının eksikliğin giderilmesi yazısıyla müşteki Hazineye tebliğ edilerek davadan haberdar edildiğinin ve hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmadığının anlaşılması karşısında, 23/12/2014 tarihli ilamı temyiz etme hakkı bulunmadığından Hazine vekilinin vaki temyiz talebinin REDDİNE, incelemenin katılanlar vekili ve sanık müdafiin temyiz talepleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dosya kapsamındaki tüm deliller ve bozma sonrası alınan katılan beyanlarından sanığın en son 2006 yılında faizle borç para verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık lehine değerlendirmeyle suç tarihinin 01/01/2006 olduğunun kabulü gerekeceği ve sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun; 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına nazaran aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık asli ve ilaveli zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 03/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.