MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Takibe dayanak ... Anadolu 18. İş Mahkemesi’nin 17.04.2014 tarihli ilamı ile kıdem tazminatı alacağının 04.10.2012 tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile tahsiline hükmedildiği, takip talebi ve icra emrinde %20 oranı üzerinden faiz işletildiği ve takip sonrası için de bu orandan faiz istendiği görülmektedir. Borçlu vekilince, icra emrinde talep edilen işlemiş faiz miktarı ile takipten itibaren işleyecek faiz oranının fahiş olduğu belirtilerek faize itiraz edilmiştir. Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu doğrultusunda faiz miktarı düzeltilmiştir. Hükmün, davacı borçlunun temyizi üzerine; Mahkeme’nin 25.11.2014 tarihli ek kararı ile karar kesin olarak verildiğinden temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Borçlu vekili dava dilekçesinde belirttiği sebeplerle takip tarihinden sonrası için talep edilen faiz oranına da itiraz ederek takibin iptalini istediğine göre Mahkeme’nin 25.11.2014 tarihli ek kararı kaldırılarak işin esası incelendi:
Mahkemece taraflarca bildirilen bankalardan 04.10.2010 tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde mevduata uygulanan en yüksek faiz oranlarının sorulduğu; hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda; hatalı olarak, faiz hesabının her bankadan gelen oranlara göre ayrı ayrı ve bir yıl 360 gün olarak kabul edilerek yapıldığı; Mahkemece, ...... Genel Müdürlüğü’nün bildirdiği (08.12.2011 tarihinden itibaren %16) tek oran üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek sonuca gidildiği görülmektedir.
HGK"nun 20.09.2006 tarih, 12-594/534 sayılı kararında da vurgulandığı üzere Mahkemece yapılacak iş; tarafların bildirdikleri bankalardan hakkın doğum tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde bankalarca mevduata fiilen uygulanan en yüksek faiz oranının sorulması ve hakkın doğum tarihinden itibaren takip tarihine kadar istenebilecek faiz miktarının bilirkişiye hesaplattırılması şeklinde olmalıdır.
O halde Mahkeme’ce, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde, temyize borçlu tarafça gelindiği de dikkate alınarak, tarafların bildirdikleri bankalardan hakkın doğum tarihi olan 04.10.2012 tarihinden takip tarihine kadar birer yıllık devreler halinde mevduata fiilen uyguladıkları en yüksek faiz oranları yeniden sorularak, gelen yazı cevaplarına göre işlemiş faiz miktarı ile işleyecek faiz oranının belirlenmesi için dosyanın yeniden bilirkişiye tevdi suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken bu ilkelere uygun olmayan hatalı bilirkişi raporu ile hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 01.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.