
Esas No: 2018/5345
Karar No: 2021/4155
Karar Tarihi: 30.09.2021
Danıştay 3. Daire 2018/5345 Esas 2021/4155 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5345
Karar No : 2021/4155
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : Tasfiye Halinde … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2011 yılında özel tüketim vergisi beyannamesi verilen 1 araçtan dolayı eksik hesaplanan katma değer vergisi ile 5 araç için hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunan … Otomobil Ticaret Limited Şirketi'ne düzenlenen satış faturalarıyla eksik ödenen özel tüketim vergisine bağlı olarak katma değer vergisinin eksik hesaplandığı yolunda tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak Şubat ve Mart 2011 dönemi için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu cezalı vergiye ait ihbarnamelerin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun tebligata ilişkin hükümlerine göre tebliğ edilmesi gerekirken 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nu hükümleri uyarınca 31/12/2016 tarihinde kapıya yapıştırılmak ve mahalle muhtarına bırakılmak suretiyle tebliğ edildiğinin anlaşıldığı olayda, beş yıllık zamanaşımı süresi içerisinde usulüne uygun şekilde mükellefe tebliğ edilmeyen tarhiyatın davacı tarafından öğrenildiği belirtilen 17/01/2017 tarihi itibarıyla zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına düzenlenen … tarih … sayılı vergi inceleme raporuna istinaden tarhiyat yapıldığı, söz konusu tarhiyata ilişkin ihbarnamelerin 31/12/2016 tarihinde muhtar nezdinde tebliğ edildiği, davacı tebliğden haberdar olduğundan hak kaybının olmadığı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca mali tebliğlerin kendi kanunlarında sarahat bulunmayan hallerde bu Kanun'un umumi hükümlerine göre yapılacağının açık olduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nda da kapıya yapıştırma usulü ile tebliğ yer almadığından, kapıya yapıştırma usulü ile tebliğin mali tebliğlerde de uygulanabileceği, dava konusu olayda zamanaşımından bahsedilemeyeceği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 30/09/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.