MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay günü okul pansiyonunda kalan mağdureler ... ile ...’e değişik saatlerde cinsel organını birden fazla gösterdikten sonra, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla kişiye karşı tek fiille işlediğinin; yine aynı şekilde aynı pansiyonda kalan diğer mağdureler ... ve ..."ye de cinsel organını değişik zamanlarda birden fazla kez gösterdiği ve bu mağdurelere karşı da aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla kişiye karşı tek fiille işlediğinin oluşa uygun olarak kabul edilmesi karşısında, sanığın iki ayrı mağdure grubuna karşı cinsel taciz suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulurken TCK"nın 43/1. maddesi yanında 43/2. maddesininde uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hükümler kurulması suretiyle cezaların eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve kasıtlı bir suçtan sanık hakkında hapis cezası verildiği halde TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkumiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz sırasında dikkate alınması gerekeceğinden, 53. madde ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma;göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.