Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4976 Esas 2019/12320 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4976
Karar No: 2019/12320
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4976 Esas 2019/12320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Yargıtay incelemesine tabi olacak olan hükmün açıklanması suretiyle yeni bir hüküm olduğuna karar verildi. Ancak kararın dayandığı kanıtların yeterli bir şekilde açıklanmadığı ve ceza şahsileştirilmesinin yapılmadığı gerekçesiyle hüküm bozuldu. TCK'nin 61. maddesi gereğince suçun işleniş biçimi, kastın yoğunluğu, darbe sayısı ve özelliklerine göre ceza belirlenirken orantılılık ilkesinin de nazara alınması gerektiği belirtildi. Mağdurun sarhoşken sanığın motorsikletine çarpması üzerine başlayan olayın karşılıklı kavga şeklinde devam ettiği anlaşıldığı için sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği ifade edildi. Hüküm, 6723 sayılı kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak bozuldu. Kanun maddeleri TCK'nin 61. ve 29., Anayasa'nın 141. ve 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 223, 230. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/4976 E. , 2019/12320 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan hükmün, açıklanmasına karar verilen yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, kastın yoğunluğu, darbe sayısı ve özelliklerine göre, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) İddia, sanığın aksi kanıtlanamayan savunmaları, adli raporlar ve tüm dosya kapsamına göre mağdurun sarhoş haldeyken sanığın motorsikletine çarpması üzerine başlayan olayın, karşılıklı kavga şeklinde devam ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 11.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.