MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında haksız yere sahipli hayvanı öldürme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmolunan adli para cezasının miktarına göre hükümkesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
TCK.nın 106/1...1. cümle maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma teklif tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olmaması nedeniyle soruşturma aşamasındaki uzlaşma teklifinin hukuki değer ifade etmemesi ve 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nın 106/1...1. cümle maddesindeki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.