Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, suç üstlenme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 62, 58/2-b, 6-7, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
Suça sürüklenen çocuk hakkında; TCK"nın 270/1-1. cümle, 31/3, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın, suç üstlenme suçundan ise suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hazır bulunduğu 05/06/2015 tarihli duruşmada savunması alındığı sırada, duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi bulunmayan ve kararın verildiği 12/04/2016 tarihinde Seydikemer Eşen T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda olduğu anlaşılan sanığın, 5271 sayılı CMK"nın 196/1. maddesi uyarınca “duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutulmasına” ilişkin karar verilmeden yokluğunda mahkumiyet hükmü tesis edilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA,
B-Suça sürüklenen çocuk hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Katılan ...’un idaresindeki motosiklet ile seyir halinde iken kavşakta soldan gelen aracın katılanın şeridine girerek motosiklete çarpması sonucu katılan ...’un vücudunda orta (3) derece kırık meydana gelecek şekilde, arkasında yolcu olarak bulunan katılan ...’in ise hayati tehlike geçirecek, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde yaralandığı olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuk müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;


Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen adli para cezasının, ödenmemesi halinde 5275 sayılı yasanın 106/4. maddesi gereğince hapis cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmeyerek, ödenmeyen adli para cezasının, hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün B fıkrasının 6 nolu bendi çıkarılarak, yerine “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan taksitlerin tamamının 5275 sayılı yasanın 106/11. maddesi gereğince 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü hakkında kanuna göre tahsil edileceğinin belirtilmesine” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.