MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıların birlikte gerçekleştirdiği projeden bir villa satın aldığını, kendisinin üzerine düşen yükümlülüğünü yerine getirdiğini, bedelin tamamını ödediğini ancak davalıların taşınmazı belirlenen teslim tarihinde ve taahhüt edilen niteliklerde tamamlayarak teslim etmediklerini, kirada oturmak zorunda kaldığını ve mağdur olduğunu, yaptırılan delil tespiti ile villaların %10 değer kaybının olduğunu, davalıların söz konusu eksiklikler ve yerine getirilmeyen taahhütlerden sorumlu olduklarını ileri sürerek, sözleşmeye ve işin niteliğine göre davalılar tarafından noksan bırakılan ve yeniden yapılmak zorunda bırakılan işler için 200.000,00 TL, gecikme cezası olarak 30.000,00 TL, taşınmazda meydana gelen değer kaybı ile geç teslimden kaynaklı diğer zararları için 50.000,00 TL olmak üzere toplam 280.000,00 TL"nin tahhüt edilen teslim tarihi ve temerrüt tarihlerinden itibaren işletilecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiş; ıslah dilekçesiyle gecikme cezası talebini 118.203,55 TL artırmıştır.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 220.047,00 TL"nin dava tarihi olan 23.09.2011 tarihinden itibaren 118,203,55 TL"nin ıslah tarihi olan 03.06.2013 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin 59.953,00TL istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının taleplerinden biri ifaya eklenen gecikme cezasıdır. Mahkemece, 25.08.2014 tarihli bilirkişi heyeti raporu benimsenmek suretiyle, taşınmazın teslim edilmesi gereken 30.08.2007 tarihi ile dava tarihi arasındaki süre esas alınmış, buna göre hüküm tesis edilmiştir. Oysa davacı, 02.04.2012 tarihli rapora itirazını bildirdiği, 24.04.2012 tarihli dilekçesinde, teslim tarihinin Mayıs 2011 olarak kabulü ve cezai şart hesaplamasının bu tarihe göre yapılması gerektiğini belirtmiştir. O halde mahkemece, davacının bu beyanının değerlendirilmesi suretiyle, varılacak sonuca göre hüküm tesisi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda l. bentte açıklanan nedenlerle, temyize gelen davacının tüm, davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle, temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.