MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/11/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, olay tarihinde müvekkilinin bisikleti ile seyir halinde iken davalının kız kardeşine tacizde bulunduğu iddiasıyla davalı tarafından darp edildiğini, hakarete maruz kaldığını, ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/125 esas sayılı dosyasında yapılan yargılamada cinsel taciz suçundan beraat ettiğini, davalının da müvekkile yönelik yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiğini, taciz suçlaması ve darp eylemi nedeniyle kişilik haklarının ihlal edildiğini belirterek; oluşan manevi zararın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kız kardeşine bisikletli şahıs tarafından tacizde bulunulduğunu, kız kardeşinin telefonla araması üzerine müvekkilin olay yerine geldiğini, bisikletli olan davacının müvekkili görüp kaçmaya başladığını ve yere düştüğünü, polisin müdahalesi ile davacının karakola götürüldüğünü ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının davacıya yönelik darp ve hakaret eylemleri sabit görülerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi (818 sayılı (mülga) Borçlar Kanunu"nun 47.) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği miktar adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 tarihli ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan olayda; davalının kızkardeşinin çağrısıyla davacıyı cinsel saldırı eylemini gerçekleştiren kişiye benzetme olgusu ve en hafifiyle haksız bir saldırıyı def etme amaç ve saikiyle hareket ettiği, bu yanılgının da davalı lehine düşünülmesi gerektiği gözetilerek olayın oluş şekli, davacının olay sırasındaki tutum ve davranışları, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler dikkate alındığında davacı lehine hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Davacı lehine daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.