MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ..."un hakkındaki hükme yönelik sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan sırf hareket suçu niteliğindeki tefecilik suçunun oluşabilmesi ve tamamlanması için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olduğu gözetilerek dosya kapsamında ifadelerine başvurulan katılan ve tanıkların, faiz karşılığında ödünç parayı sanık ..."dan aldıklarına, diğer sanık ... ile muhattap olmadıklarına dair beyanları ve sanığın sadece icra dosyalarında alacaklı sıfatı ile işlem yaptığı da nazara alınarak; sanık ..."un diğer sanığın eylemine hangi aşamada ve ne şekilde iştirak ettiğinin delilleri gösterilmek suretiyle karar yerinde tartışılıp hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Suç tarihi itibariyle 65 yaşından büyük olan sanık ... hakkında TCK"nın 51/1-2. cümlesi uyarınca hapis cezasının erteleme üst sınırının üç yıl olduğu gözetilerek koşulları buna göre değerlendirilip tartışılmaksızın karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ve sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.