Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5777 Esas 2016/2142 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 50, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın galericilik yapan katılana traktör almak istediğini söylediği ve katılanın 24.000 TL karşılığında ikinci el bir traktörün satışı konusunda sanıkla anlaştığı, sanığın Almanya"dan kardeşinin 32.000 avro göndereceğini, bu para ile ödeme yapacağını, 10.000 TL"sini de babasına vereceğini söyleyip katılanın çalıştığı bankaların ismini sorarak ayrıldığı, bir süre sonra sanığın katılanı yeniden arayıp kendisini banka görevlisi olarak tanıttığı ve havalenin geldiğini söylediği, sonrasında katılanın işyerine yeniden gelip babasını ziyarete gideceğini, acil 10.000 TL"ye ihtiyacı olduğunu söylediği, bankaya adına havale geldiğini düşünen katılanın da bu parayı sanığa verdiği, parayı alan sanığın katılanla irtibatı kestiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53 ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş olup; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07.06.2011 tarih, 2011/9-88 esas, 2011/116 karar sayılı kararına göre, sanığın tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti bulunmasına karşın daha az cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 01/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.