13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/13288 Karar No: 2019/6562 Karar Tarihi: 16.04.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13288 Esas 2019/6562 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazı reddedildi. Ancak hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri bozuldu; çünkü hırsızlık suçu, sanığın anahtarla evden çaldığı araçla birlikte işlediği bir suç olarak değerlendirilmeliydi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçu için diğer kişilerin de suça dahil olması nedeniyle sanık hakkında farklı bir kanun maddesi uygulanmalıydı. Bu suçların TCK'nın 142/2-d ve 119/1-c maddelerine göre değerlendirilmesi gerekiyordu. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunması kararlaştırıldı.
13. Ceza Dairesi 2018/13288 E. , 2019/6562 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığınınn ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Sanığın katılanın evine girerek evden çaldığı anahtarla ikametin önünde bulunan aracı çaldığı anlaşılmakla eylemin bir bütün halinde TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden tek eylem bölünerek 142/1-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, 142/2-d maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle kararda çelişkiye düşülmesi, 2-Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise; suçun birden fazla kişiyle birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 16.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.