Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/49994 Esas 2013/35087 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde dağıtıcı olarak çalıştığını işverenden fazla çalışma ücreti, izin ücreti gibi işçilik alacaklarını talep edince işine son verildiğini ileri sürerek , kıdem, ihbar tazminatları ile ücret alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının izinsiz ve mazeretsiz olarak 4 gün işe gelmemesi sebebiyle iş sözleşmesinin haklı nedenle fesih edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini 4857 sayılı yasanın 24/2-e maddesi uyarınca haklı nedenle feshetti gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı ve bu çalışmalarının karşılığında hak kazandığı ücret alacaklarının ödenip ödenmediği hususları uyuşmazlık noktalarını oluşturmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını , ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve genel tatil günlerinde çalışma iddiasının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftada altı gün 05.00-10.00 ve 12.00-16.00 saatleri arasında çalışarak haftada dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacı ve davalı tanıklarının ortak anlatımlarından davacının ayda on gün sadece sabahları 05.00-10.00 saatleri arasında çalıştığını anlaşılmaktadır. Fazla çalışma ücret alacağının, bu husus dikkate alınmaksızın hesaplanmış olması isabetsizdir.
Ayrıca, dosya içerisine ibraz edilen ücret bordrolarının bir kısmında fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günleri ücret tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Ücret bordroları imzasız olmakla birlikte, yukarıda da belirtildiği üzere ödemelerin banka aracılığı ile yapıldığı sabittir. Bu durumda, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günlerine ilişkin ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen miktarların banka aracılığı ile ödenip ödenmediği denetlenmeli ve ödeme yapılmış ise anılan dönemler dışlanarak hesaplama yapılmalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak ve hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.