Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8481 Esas 2020/1417 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8481
Karar No: 2020/1417
Karar Tarihi: 25.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8481 Esas 2020/1417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararın mahkemesi Ceza Dairesi'dir ve suç \"Silahlı terör örgütüne üye olma\" olarak belirlenmiştir. Temyiz eden müdafinin talebi reddedilmiş ve dosya incelenerek karara varılmıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci, belgeler ve gerekçeler incelenerek suçun işleniş biçimi, kullanılan araçlar, zaman, yer, önem, değer, tehlike, sanığın kastı, amaç ve saikleri göz önünde bulundurularak hakkaniyete uygun makul bir ceza verilmesi gerektiği ancak cezanın belirlenmesinde hata yapıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş, dosya Kayseri 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiş ve tutukluluk devam etmiştir.
Kanun maddeleri: TCK\"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK\"nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri.
16. Ceza Dairesi         2019/8481 E.  ,  2020/1417 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın
    62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca
    mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun
    esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
    Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf aşaması ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkânının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde
    kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak hakkaniyete uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, temel cezanın belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, sanığın tutuklulukta geçirdiği süre, atılı suç için kanun maddelerinde öngörülen ceza miktarı, mevcut delil durumu ve bozma nedeni gözetilerek tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kayseri 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.