MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinin hesaplanma şekli noktasındadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesinde, davalıya ait işyerinde 28.04.2009-15.07.2009 ve 15.07.2011-03.04.2014 tarihleri arasında sadece mal dağıtım şoförü olarak, 15.07.2009-15.07.2011 tarihleri arasında ise, hem mal dağıtım şoförü hem de servis şoförü olarak çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece, davacının evi ve işyeri arasındaki güzergahı ve güzergahının yakınında ikamet eden davalı işyeri çalışanı işçilerden 3-4 arkadaşını evlerine götürüp getirdiği, bu durumun servis şoförlüğünün de davacıya yaptırılması değil güzergahındaki arkadaşlarını da davalı şirketin aracıyla kendi evine giderken evlerinden alıp bırakmaktan ibaret olduğu ve bu durumun fazla çalışma kapsamına girmediği belirtilerek ve tüm çalışma dönemi için haftalık 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek resen hesaplama yapılmıştır. Mahkemece davacının fazla çalışma süreleri hatalı değerlendirilmiş olup, resen yapılan hesaplama da denetime elverişli değildir.
Dosyada alınan 10.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda, davacının sadece mal dağıtım şoförlüğü yaptığı dönemde ayın 6’sı ila 19’u normal çalışma dönemi, ayın 20’si ila ertesi ayın 5’i yoğun dönem olarak; yine davacının mal dağıtım şoförlüğü yanında servis şoförlüğü yaptığı dönemde de normal ve yoğun dönem ayrımına göre hesaplamalar yapılmıştır. Rapordaki dönemlere ilişkin bu tespitler doğru ise de, çalışma saatleri ve ara dinlenme konusunda yapılan hesaplama hatalıdır.
Şöyle ki, davacının sadece mal dağıtım şoförü olarak çalıştığı yoğun dönemde 1,5 saat ara dinlenme ile günlük 12,5 saatten haftanın 6 günü 75 saat çalışıldığı, 30 saat fazla çalışma yapıldığının kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Ancak davacının yaptığı iş nedeniyle giriş çıkış saatleri arasındaki zamanın tamamında fiilen çalışmadığı, esnek bir çalışma şeklinin olduğu gözönüne alındığında bu dönemde ara dinlenme süresinin 2,5 saat alınarak hesaplama yapılması dosya kapsamına uygun olacaktır. Buna göre, davacının sadece mal dağıtım şoförlüğü yaptığı normal çalışma döneminde, bilirkişi raporundaki gibi haftalık 8 saat; yoğun dönemde (ayın 20’si ila diğer ayın 5’i arasında) ise; 08:00-22:00 saatleri arasında 2,5 saatlik ara dinlenme ile haftalık 24 saat fazla çalışma yapıldığının kabulü gerekmektedir.
Diğer yandan, dosya kapsamında dinlenen davacı tanıklarının somut beyanlarından, davacının şirkete ait araçla işe giderken ve iş çıkışında tek tek iş arkadaşlarını evlerinden alıp, evlerine bıraktığı, gidilen güzergah dikkate alındığında, davacının bunun için emek ve mesai harcadığı sabittir. Bu nedenle davacının belirtilen dönemlerde mal dağıtım şoförlüğü yanında servis şoförlüğü de yaptığının kabulü gerekmektedir. Davacının bu dönemdeki çalışmalarına ilişkin ise, sadece mal dağıtım şoförlüğü yaptığı dönemdeki çalışmalarına ek olarak günde 1’er saatten haftalık 6 saat fazladan mesai yaptığının kabulü dosya kapsamına uygun olacaktır. Buna göre; davacının servis şoförlüğü de yaptığı normal çalışma döneminde (ayın 5’i ila 20’si arasında) 8 saate (sadece mal dağıtım şoförlüğü yaptığı dönemdeki fazla çalışması) 6 saat eklenerek haftalık 14 saat; yoğun dönemde ise; (ayın 20’si ila diğer ayın 5’i arasında) 24 saate (sadece mal dağıtım şoförlüğü yaptığı dönemdeki fazla çalışması) 6 saat eklenerek haftalık 30 saat fazla çalışma yapıldığının kabulü ile sonuca gidilmesi gerekmektedir. Davacının çalışma şekli, yaptığı iş ve tüm tanık beyanları dikkate alındığında davacının fazla çalışma alacağının yukarıda belirtildiği gibi hesaplanarak sonuca gidilmesi dosya kapsamına uygun düşecektir.
3-Diğer yandan, dava dilekçesinde, davanın belirsiz alacak davası türünde açıldığı belirtilmiş olmasına rağmen alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihleri nazara alınarak hüküm kurulması hatalıdır.
Hükmün yukarıda belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiye iadesine, 04.07.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.