Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4637 Esas 2019/12301 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4637
Karar No: 2019/12301
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4637 Esas 2019/12301 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/4637 E., 2019/12301 K. numaralı hükümler temyiz edilmiştir. Sanığa kasten yaralama ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Ancak, kasıtlı suçun tehdit suçu olduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağı değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın müsnet suçtan beraat etmesi yerine mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. TCK'nin 53. maddesi uygulanmamış olsa da Anayasa Mahkemesi'nin kararı gözetilmemiştir. Bu nedenlerle, hükümler kısmen istem gibi bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1., 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve ek fıkrası, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/4637 E. , 2019/12301 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde;
Hükmün açıklanmasına neden olan ve denetim süresinde işlenen kasıtlı suçun, 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesi uyarınca hükmolunan tehdit suçu olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, tehdit suçu yönünden, uzlaşma yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2) Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmünde;
Sanığın boşandığı eski eşi olan müşteki ... ile konuşmak istemesi sebebiyle kolundan tutup konuşmaya çalışması fiilinin süreklilik arz etmediği, bu durumun olay günü bir kez vuku bulduğu ve sanığın müştekiyi kolundan tutarak çekiştirmesi eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu nazara alındığında, sanığın unsurları oluşmayan müsnet suçtan 5271 sayılı CMK’nin 223/2-a maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine dair hüküm kurulması,
3) Kabule göre, kasıtlı suçtan hapis cezalarına mahkum edilen sanık hakkında TCK’nin 53. maddesi uygulanmamış ise de, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği hususu da nazara alınarak bu maddede belirtilen belirli haklardan yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 11.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.