Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/15686 Esas 2015/28621 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2013
NUMARASI : 2012/108-2013/1241

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 19.10.2004-14.02.2012 tarihleri arasında davalı işverenlik bünyesinde teknik servis elemanı olarak çalıştığını, en son ücretinin net 1.450,00TL olduğunu, sigortasının asgari ücret üzerinden yatırıldığını, tarafına zorla sözleşme imzatılmak istenmesi üzerine iş sözleşmesini haklı sebeple sona erdirdiğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı yanın ücretinin asgari ücret olduğunu, davacının işyerinde çalışma şartlarına uyum sağlamadığını, iş sözleşmesinin 15.02.2012 tarihli ihtarname ile sona erdirildiğini, yıllık izinlerini kullandığını, işçilik alacağı olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddia ettiği alacakların kısmen bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm temyiz itirazları ile davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddia ettiği alacakların kısmen bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacının yıllık izin alacağı bakımından ıslahı bulunmamasına rağmen mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplama dikkate alınarak yıllık izin alacağının hüküm altına alınması hatalıdır. Davacının yıllık izin alacağının talep gibi hüküm altına alınması ile davacı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin ve harç miktarınında değişeceği anlaşılmaktadır. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyize konu olan kararın hüküm kısmından 3. 8. ve 10. fıkraların hükümden çıkarılarak yerlerine aynı fıkra olmak üzere “3-Net 10,00 TL yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 17.02.2012"den işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
8-Alınması gereken 1.092,97 TL ilam harcından peşin alınan 377,40 TL harcın mahsubuyla bakiye 715,57 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir yazılmasına, davacı tarafça peşin yatırılan 377,40 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
10-Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık ücret tarifesi gereğince belirlenen 1.920,02 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, redden dolayı ve aynı tarife gereğince belirlenen 552,16 TL vekalet ücretinin de davacıdan alınarak davalıya verilmesine” hükmünün getirilmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinden 3,40 TL"nin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 14.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.