Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4402 Esas 2019/12298 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4402
Karar No: 2019/12298
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4402 Esas 2019/12298 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde açıklanması geri bırakılan hükmün mahkumiyete dair olduğu ve denetim süresinde işlenen kasıtlı suçun tehdit suçu olduğu belirtiliyor. Kanunlar uyarınca tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olduğu ve uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanması durumunda mahkumiyet kararının açıklanıp açıklanmayacağı değerlendirilmesi gerektiği vurgulanıyor. Ayrıca, yargılama giderinin sanığa yükletilmesi kararının yanlış olduğu belirtiliyor. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade ediliyor.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 106/1-1. maddesi (tehdit suçu)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınması)
- 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve ek fıkrası (uzlaştırma işlemi)
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 324/4 maddesi (yargılama giderleri)
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi (terkin edilmesi gereken tutarlar)
- Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda yapılan yeniden değerlendirme (5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi)

3. Ceza Dairesi 2019/4402 E. , 2019/12298 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Hükmün açıklanmasına neden olan ve denetim süresinde işlenen kasıtlı suçun, 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesi uyarınca hükmolunan tehdit suçu olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, tehdit suçu yönünden, uzlaşma yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2) 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 324/4 maddesi ek cümlesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” hükmüne rağmen, terkin tutarı altında kalan yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 11.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.