Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1550 Esas 2019/6685 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1550
Karar No: 2019/6685
Karar Tarihi: 24.10.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1550 Esas 2019/6685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket iflas idare memurları, davalı bankanın şirketin iflasına karar verilmeden önce yaptığı taşınmaz devirleri ile sebepsiz zenginleştiğini ve iflas masasının mal varlığının azaldığını ileri sürerek fazla tahsilatın 10.000,00 TL'sini tahsil etmek istedi. Davalı banka ise davanın reddedilmesini istedi. Mahkeme, tüm delilleri ve dosya kapsamını dikkate alarak davayı reddetti. Davacı vekili, karar düzeltme talebinde bulundu ancak Yargıtay bu talebi de reddetti. Kararda, HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisinin olmadığı belirtildi ve davacı vekilinin talebi reddedildi. Karar düzeltme harcı olarak 17,70 TL ve para cezası olarak 389,49 TL Hazine'ye gelir kaydedilecek. Kanun maddeleri: HUMK 440. madde ve HUMK 442. madde/3. fıkra (3506 sayılı Yasa ile değiştirilen)

11. Hukuk Dairesi 2018/1550 E. , 2019/6685 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 08/09/2015 gün ve 2014/1777 - 2015/716 sayılı kararı onayan Daire"nin 21/11/2017 gün ve 2016/13094 - 2017/6373 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı şirket iflas idare memurları, şirketin 29.04.2010 tarihinde iflasına karar verildiğini, müflis şirketin iflas öncesinde davalı bankaya yapmış olduğu alacak miktarını aşan taşınmaz devirleri ile davalı bankanın sebepsiz zenginleşmesine ve iflas masasının mal varlığının azalmasına neden olduğunu ileri sürerek, fazla tahsilatın şimdilik 10.000,00 TL tutarındaki kısmının tahsil tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 24/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.