MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2013/38-2014/97

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davalılardan M.. M.. ve davalı C.. Güvenlik ve Sosyal Hizmetler Ltd. Şti. avukatlarınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 13.10.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı 1-M.. M.. adına Avukat P.. C.., 2-C..Güvenlik ve Sosyal Hizmetler Ltd. Şti. adına Avukat B.. C.. geldiler. 3-A.. Med Tem. Yem. Ofis Oto Bil. San. Tic. Ltd. Şti. adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat Ö.. S.. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren Milli Piyango İdaresi işyerinde değişen alt işverenler bünyesinde çalıştığını, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı M.. M.. vekili ve davalı C.. Güvenlik ve Sos. Hiz. Ltd. Şti. vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar M.. M..nün ve C.. Güvenlik ve Sos. Hiz. Ltd. Şti."nin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamına göre, davacının ödenmemiş fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının bulunduğu anlaşılmakta olup, davacı işçinin iş sözleşmesini feshi bu yönüyle haklı sebebe dayanmaktadır. Bu halde, mahkemece kıdem tazminatı alacağına hak kazanıldığının kabul edilmesi isabetli ise de, karar gerekçesinde feshe yönelik ispat yükümlülüğünün işverende olduğuna yönelik açıklamalar yapılması somut olayın özelliğine uygun düşmemiştir.
3-Davacının çalıştığı son alt işveren şirket olan davalı C..Güvenlik Ltd. Şti."nin sorumlu olduğu çalışma süresinin belirlenmesinde, bu şirkette geçen çalışma süresi ile birlikte bu şirketten önceki alt işverenler nezdinde kesintisiz devam eden çalışma süresinin dikkate alınması gereklidir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 11.02.2004-10.02.2005 tarihleri arasında alt işveren Ş.. Ltd. Şti. bünyesinde geçen çalışmadan sonra on günlük kesinti olduğu, sonraki alt işverendeki çalışmanın 22.02.2005-21.02.2006 tarihleri arasında geçtiği ve istifa ile neticelendiği kabul edilmesine göre, davalı C.. Güvenlik Ltd. Şti."nin sorumlu olduğu çalışma süresi, 22.02.2006-31.12.2012 tarihleri arasıdır. Zamanaşımı itirazı nazara alınmış olmakla, somut olayda bu husus fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplama dönemine etki etmemektedir. Bu halde, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacakları bakımından davalı C.. Güvenlik Ltd. Şti."nin sorumlu olduğu miktar, 22.02.2006-31.12.2012 tarihleri arasındaki süre nazara alınarak hesaplanmalıdır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bu yön dikkate alınmaksızın davalı şirketin aleyhine olacak şekilde sorumlu olunan sürenin belirlenmesi hatalıdır.
Davalı devreden alt işveren A.. Ltd. Şti"nin sorumlu olduğu çalışma süresi de, yukarıdaki paragrafta yapılan açıklamalar nazara alınarak belirlenmelidir. Buna göre, davalı A..Ltd. Şti."nin sorumlu olduğu çalışma süresi, 22.02.2006-31.12.2011 tarihleri arasıdır. Ayrıca, devreden alt işverenin devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle ücret alacaklarından sorumluluğunun devam ettiği nazara alındığında, dava ve ıslah tarihleri itibariyle iki yıllık süre dolmadığından davalı A.. Ltd. Şti."nin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden sorumluluğu devam etmektedir. Anılan nedenle, davalı A.. Ltd. Şti"nin sorumlu olduğu çalışma süresinin 22.02.2006-31.12.2011 tarihleri arasında olduğu kabul edilerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden sorumlu olduğu miktarlar hesaplanmalıdır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, anılan davalı şirketin sorumluluğunun belirlenmesinde belirtili hususlara aykırı hareket edilmesi hatalı olmuştur.
4-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı asıl işveren Milli Piyango İdaresi"nin yıllık izinden sorumlu olduğu sürenin belirlenmesinde, 01.03.1999-10.02.2004, 11.02.2004-10.02.2005 ve 22.02.2005-21.02.2006 tarihleri arasında geçen çalışma dönemleri de nazara alınmıştır. 01.03.1999-10.02.2004 tarihleri arasında dava dışı alt işveren A.. Ltd. Şti. bünyesinde geçen çalışmanın fesihle sona erdiği dosya içeriğindeki kesinleşmiş mahkeme kararı ile sabittir. Davalı asıl işverenin sorumluluğunun alt işverenin sorumluluğuyla sınırlı olması kuralı nazara alındığında, davalı Milli Piyango İdaresi vekilince süresinde zamanaşımı itirazı ileri sürüldüğünden, bu döneme ilişkin yıllık izin ücreti alacağı zamanaşımına uğramıştır. 11.02.2004-10.02.2005 tarihleri arasındaki dönemden sonra çalışmanın kesintiye uğradığı, 22.02.2005-21.02.2006 tarihleri arasındaki dönemin ise istifa ile sona erdiği kabul edilmesine göre de, söz konusu iki döneme ilişkin yıllık izin ücreti alacağı da zamanaşımına uğramıştır. Bu halde, 22.02.2006-31.12.2012 tarihleri arasındaki süre esas alınarak, davalı asıl işveren Milli Piyango İdaresi"nin sorumlu olduğu yıllık izin ücreti tutarı hesaplanmalıdır.
5-Taraflar arasında çözümlenmesi gereken bir diğer uyuşmazlık, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanması noktasındadır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma süresi boyunca, haftalık sekiz saat fazla çalışma yaptığı, dini bayramların arife günü ve ilk günü hariç olmak üzere ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesaplanmıştır. Ne var ki, çalışma düzeninin belirlenmesinde, davacının sosyal tesisler işyerinde geçen çalışma dönemi ile idare binası işyerinde geçen çalışma döneminin ayrı ayrı değerlendirilmesi gereklidir. Davacı tanıklarının beyanlarının, sosyal tesislerde geçen çalışma dönemine ilişkin olduğu anlaşılmakta olup, bu işyeri ile ilgili hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtili çalışma düzeni kabulleri dosya içeriğine uygundur. Ancak idare binasında geçen çalışma dönemi bakımından, görgüye dayalı bilgisi bulunan davalı tanıklarının beyanlarının esas alınarak sonuca gidilmesi gereklidir. Bu halde, idare binasında geçen çalışma döneminde, haftalık çalışma süresinin kırkbeş saati aşmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığı anlaşılmakta olup, bu süre bakımından fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanılmadığı kabul edilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalılar M.. M.. ve C.. Güvenlik ve Sos. Hiz. Ltd. Şti. yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.