MAHKEMESİ : Sivas 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2015
NUMARASI : 2014/717-2015/473

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, 15.09.2014 tarihine kadar şirketin genel müdürlüğünde insan kaynakları ve idari işler direktörü ünvanı ile çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı bir sebep gösterilmeksizin hukuka aykırı bir şekilde sonlandırıldığını, iş sözleşmesinin feshine ilişkin işverence geçerli sebep gösterilmediği gibi herhangi bir ihtar ya da uyarı yazısının tebliğ edilmediğini, bu sebeplerle aynı işe aynı görev tanımı ve ünvanı ile özlük haklarında herhangi bir değişiklik olmaksızın işe iade edilmesi ve sekiz aylık brüt ücret tutarında işe başlatmama halinde tazminatına hükmedimesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, şirket aleyhine açılan işe iade davasının süresinde açılmadığını, bu sebeple hak düşürücü ve zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesini, Tokat Belediye Başkanlığı Su işler Müdürlügü tarafından şirkete gönderilen 26.12.2012 tarihli ve 1544 sayılı yazı sebebiyle Tokat Belediyesi tarafından 23352 numaralı aboneliğe ilişkin sayacın camının kırılıp içine kendir basılıp saatinin engellenmiş olduğunun tespiti ile dört yıl geriye dönük tahakkuk neticesinde 8.107,60 TL lik borç çıkarıldığını, davacının sorumluluklarını yerine getirmediğinden bu sebeple iş sözleşmesinin feshedildiğini, bu nedenle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen haklı sebepler olduğu gibi, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin sık sık rapor alması kanunun gerekçesinde bu sebepler içinde sayılmıştır. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davacının davalı işverenlik aleyhine kesilen fatura için ilgili makama itiraz da bulunmadığı, sorumluların tespiti için herhangi bir işlem başlatmadığı, davacının bu eylemlerinin haklı fesih ağırlığında olmasa da geçerli fesih sebebi teşkil ettiğinin kabulü gerekir. Bu bağlamda işverenden artık mevcut iş ilişkisinin devamı beklenemez. İşveren feshinin geçerli sebebe dayandığı anlaşılmakla, işe iade isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı yargılama giderinin 60,00 TL davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre vekalet ücretinin 1.500,00 TL davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 13.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi