Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6037 Esas 2020/89 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla
TCK"nın 179/3, 62/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanununun 179/3, 62/1, 53. maddeleri gereğince 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Baypazarı (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04.02.2013 tarihli ve 2012/329 esas, 2013/74 sayılı kararının 21.03.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 28.01.2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği ve Lapseki Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 04.02.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Beypazarı Asliye Ceza Mahkemesinin 12.10.2015 tarihli ve 2015/219 esas, 2015/606 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Sanık ..."ın olay tarihinde 168 promil alkollü olduğu halde alkolün etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek hâlde olmasına rağmen, kendi sevk ve idaresindeki aracıyla trafiğe çıktığı, böylece sanığın üzerine atılı suçu işlediği sanığın ikrarı ve doktor raporu ile de tespit edilmiş olduğu anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/3. maddesi” şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki “TCK"nın 179/3. maddesi” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 179/2. maddesi” ibaresinin eklenmek suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.