Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6015 Esas 2020/87 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6015
Karar No: 2020/87
Karar Tarihi: 06.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6015 Esas 2020/87 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın alkol ölçüm raporuyla 1.29 promil alkollü olduğu ve emniyetli bir şekilde araç kullanamayacak durumda olduğu halde araç kullandığı tespit edilmiştir. Adli para cezalarının taksitlendirilmesinin mümkün olduğuna dikkat çekilmiş, hak yoksunlarının sadece hapis cezasına mahkumiyet halinde uygulanabileceği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 179/3-2, 62/1, 52/2, 53. maddeleri: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu ve adli para cezalarının infazıyla ilgili hükümler.
- 52/4. madde: Adli para cezasının taksitlendirilmesine yönelik hüküm.
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK\"un 321. maddesi: Hükmün bozulması ve düzeltilerek onanması konularında düzenlemeler.
- 322. madde: Hükmün düzeltilerek onanması için verilen yetki.

12. Ceza Dairesi 2019/6015 E. , 2020/87 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62/1, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay günü yapılan yol kontrolünde, sanıktan alınan alkol ölçüm raporuna göre 1.29 promil aklollü olduğu halde ve bu nedenle sanığın emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek durumda olmasına rağmen araç kullandığı anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezalarının mahkeme tarafından taksitlendirilmemiş olsa bile infaz aşamasında taksitlendirilmesinin mümkün olduğunun anlaşılması karşısında lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında TCK’nın 52/4. maddesinde düzenlenen taksitlendirmeye yönelik hükmün tartışılmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK’nın 53. maddesinde tanımlanan hak yoksunlarının sadece hapis cezasına mahkumiyet halinde uygulanabilir olması ve sanık hakkında tayin olunan sonuç cezanın adli para cezası olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 6. bendinin çıkartılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.